תוכן השאלה
לכבוד דער ראש ישיבה שליט"א
פאר איך הייב אן וויל איך איבערבעטן דעם ראש ישיבה אויב איך בין צופיל מאריך במקום שאמרו לקצר. אין אמת'ן האב איך אסאך געטראכט צי איך זאל שרייבן מיין שאלה יעצט, ווייל איך וויל חלילה נישט שטערן פון די עבודת הקודש מיט וואס דער ראש ישיבה איז פארנומען וואס איז אסאך וויכטיגער פון מיינע נארישקייטן, נאכדערצו אין די יעצטיגע ערב פסח זמנים. אויב אבער דער ראש ישיבה וועט מיר קענען ענטפערן וועל איך זיך זייער פרייען.
דער ראש ישיבה האלט אודאי מיט אז עס גייט ארום א בילד ווי א איד, וואס ענדלט אין מיר, גייט נאך געלט ביי די הייזער אין קרוינהייטס, און עס איז צוגעשריבן "זייט געווארנט, ער איז א מיסיאנער וואס פארטיילט ביכער פון מוחמד". און זייט עס איז פארשפרייט געווארן האב איך באקומען אפאר טעלעפאן רופן פון מענטשן, צי עס איז טאקע איך אדער נישט.
וועל איך דערציילן פאר'ן ראש ישיבה שליט"א דברים כהוויתן, איך בין געווען אין קרוינהייטס און איך האב געהאט ביי זיך ברסלב'ע ספרים, האב איך געקלערט אז ס'איז דאך ממש א שאד נישט מזכה צו זיין אידישע קינדער דערמיט, האב איך אריינגעקלאפט אין א הויז, געבעטן צדקה, און געוואלט געבן א ספר, נעמט זיך די פרוי שרייען אויף מיר, "דו ביזט נישט וועלקאם ביי אונז, נעם דיין גארביטש און גיי פון דא! אלע זענען שוין אנגעזאגט געווארן צו שטיין ווייט פון דיר, און נישט עפענען פאר דיר דעם טיר!"
כאטש וואס איך האב זיך אביסל דערשראקן, האב איך אבער געטון דאס וואס דער ראש ישיבה לערנט אויס, איך האב געשמייכלט, זיך אנטשולדיגט, און געגאנגען ווייטער צו אן אנדערע הויז. אבער ווי נאר איך בין אנגעקומען צום קומענדיגן הויז, איז מיר גוט געווארן, דער איד עפנט אויף די טיר, און אנשטאט צו אויסהערן וואס איך האב צו זאגן, נעמט ער ארויס זיין טעלעפאן, ער מישט און מישט, און ער ווייזט מיר א בילד פרעגנדיג, "איז דאס דו?", "קען זיין" - האב איך אים געענטפערט, "אהא, ווייל די געגנט איז אנגעווארנט געווארן נישט צו עפענען די טיר פאר דיר, ווייל דו גייסט נאך געלט פאר 'מיסיאנערן'!"
דא האב איך שוין געשפירט אז עס איז נישט אזוי פשוט ווי איך האב געמיינט, מען איז מיר חושד דא מיט אזעלכע שרעקליכע זאכן, און נאכדעם האב איך אנגעהויבן הערן אז זיי האבן עס פארשפרייט אויף אסאך פלעצער, און דאס האט מיר זייער וויי געטון און פארשעמט.
כאטש איך האב זיך ברוך ה' בארואיגט נאך א טאג צוויי, בין איך אבער דאך נאר א בשר ודם און איך וואלט געוואלט בעטן אויב דער ראש ישיבה שליט"א קען מיר מחזק זיין אויף דעם.
אויך האב איך געוואלט וויסן אויב איך זאל רופן דעם איד צו דין תורה פאר'ן מיך מבזה זיין און ארומשיקן דעם בילד?
יישר כח
תשובה מאת הראש ישיבה שליט"א:
בעזרת ה' יתברך
ערב שבת קודש פרשת מצורע, שבת הגדול, ז' ניסן, שנת תשפ"ב לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
דו ביסט נישט דער ערשטער מפיץ וואס מען פארשעמט, און דו ביסט נישט דער איינציגסטער מפיץ אויף וועם מען שרייט די מיאוסע ווערטער "מיסיאנערן". דאס איז ליידער מעשים בכל יום וואס מען פארטרייבט די העלדישע מפיצים וואס גייען מיט מסירות נפש - מיט די מיאוסע ווערטער.
מיינע טייערע קינדער דערציילן מיר אלץ וואס מען זאגט ביי הפצה; פון איין זייט נעמט מען אזוי שיין, אזוי ווארעם, מענטשן דערקוויקן זיך מיט די חיזוק, פון די אנדערע זייט זענען דא וואס פארשעמען און אויך וואס שרייען די שרעקליכע ווארט מישינעריס.
דער חידוש איז אז אין קראונהייטס, דארט וואוינען חסידי חב"ד, ביי זיי איז דאך די זעלבע ווי ביי אונז, זיי זענען דאך עוסק אין יפוצו מעיינותיך חוצה, זיי טוען דאס זעלבע פון ברסלב; ביידע חסידות'ער האבן אלץ עוסק געווען אין הפצה, פארשפרייטן תורה וחסידות, דער חידוש איז אז דארט זאל מען שרייען די מיאוסע ווארט מישינעריס.
ברסלב און חב"ד האבן זיך אלץ זייער ליב געהאט, עס איז דא אזויפיל מעשיות ווי ברסלב אין חב"ד זענען געווען אזוי נאנט, זיך אלץ ליב געהאט; מן הסתם דער וואס האט געשריגן אויף דיר און געמאכט די גאנצע מעשה איז א דערביטערטער מענטש, און היינט איז א שנעלע וועלט, אין איין מינוט קען מען פארשעמען א צווייטן מסוף העולם ועד סופו.
פאר ברסלב'ע חסידים איז בזיונות א הון רב, מען קומט אפ אזויפיל שלעכטס דורך בזיונות. דעריבער בעט איך דיר זייער זאלסט זיך נישט צעברעכן, דו גיי ווייטער מיט די הייליגע ספרים, שטעל זיך נישט אפ פאר קיינעם, און ווען דו כאפסט א בזיון זאלסטו בעטן דעם אייבערשטן ער זאל דיר מוחל זיין אויף אלעס; בזיונות לייטערט אויס דעם מענטש, עס איז שטערקער פון תעניתים און סיגופים - די גרויסע עבודות פון צדיקים, מען דארף נאר אבער האבן אסאך כח צו קענען פארנעמען בזיונות, אויב מען דערהאלט זיך - ווערט מען אינגאנצן אויסגעלייטערט.
הער א מעשה וואס מוהרא"ש דערציילט, אין שטאט פרימישלאן האט געוואוינט א צדיק מיט'ן נאמען רבי מענדעלע פרימישלאנער זכותו יגן עלינו, ער איז געווען א תלמיד פון הייליגן בעל שם טוב זכותו יגן עלינו. דארט אין שטאט האט אויך געוואוינט א שניידער וואס פלעגט אים זייער אסאך מצער זיין און פארשעמען יעדן טאג אן אויפהער. רבי מענדעלע האט מקבל געווען די בזיונות באהבה.
איינמאל איז דער בעל שם טוב אנגעקומען אין פרימישלאן, זיין תלמיד רבי מענדעלע האט אים אויפגענומען מיט פרייד, און געמאכט פאר אים א גרויסע סעודה. פאר די סעודה האט רבי מענדעלע געבעטן פונעם שניידער: "יעצט איינמאל בעט איך דיר זאלסט מיר נישט פארשעמען פאר מיין רבי'ן, און אויב דו וועסט מיר דאס נישט צוליב טון, וועל איך מוזן צושפארן די טיר, און דיר נישט אריינלאזן".
דער שניידער האט זיך ארומגעדרייט און געזוכט א וועג אריין, ביז ער האט געטראפן איין קליין פענסטערל וואס איז געבליבן אפן, און ער האט אנגעהויבן אריינצושרייען מיט קולות אויף רבי מענדעלע, אלע מיני בזיונות, און רבי מענדעלע איז געווארן זייער פארשעמט דערפון.
ווען דער בעל שם טוב האט געפרעגט וואס דאס מיינט, האט ער דערציילט: "דאס איז דער שניידער פון שטאט, וואס פארשעמט מיר יעדן טאג. איך בין עס אייביג מקבל באהבה. אבער היינט האב איך אים געבעטן ער זאל מיר נישט פארשעמען פאר מיין רבי'ן, אבער ער האט דוקא יא געוואלט מיר פארשעמען".
האט דער בעל שם טוב געזאגט: "הלוואי וואלט איך געהאט אזא מענטש וואס זאל מיר פארשעמען יעדן טאג, אזוי ווי דו האסט זוכה געווען", ווייל די גרויסקייט פון איינעם וואס ליידט בזיונות, קען מען גארנישט אפשאצן.
דער רבי האט אונז געלערנט: "ענדערש זיין פון די נרדפים, ווי איידער זיין פון די רודפים". ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת פח:): "הַנֶּעֱלָבִים וְאֵינָם עוֹלְבִים", די וואס ווערן פארשעמט און זיי פארשעמען נישט צוריק, "שׁוֹמְעִין חֶרְפָּתָם וְאֵינָן מְשִׁיבִין", זיי הערן ווי מען שענדט זיי און ענטפערן נישט, "עוֹשִׂים מֵאַהֲבָה וּשְׂמֵחִים בְּיִסּוּרִים", זיי דינען דעם אייבערשטן מיט ליבשאפט און פרייען זיך מיט אלעס וואס דער אייבערשטער שטראפט זיי, אויף זיי זאגט דער פסוק (שופטים ה, לא): "וְאוֹהֲבָיו כְּצֵאת הַשֶּׁמֶשׁ בִּגְבוּרָתוֹ", לעתיד לבוא ווען משיח וועט קומען וועלן זיי שיינען דריי הונדערט און דריי און פערציג מאל שטערקער ווי די זון שיינט יעצט.
א פרייליכן ליכטיגן שבת.
